Filozoficzna zabawa na śmierć
DOI:
https://doi.org/10.14394/etyka.1321Słowa kluczowe:
Costica Bradatan, filozofia jako sztuka życia, umieranie za idee, zabójstwo, performans filozoficznyAbstrakt
Przedłożony tekst ma charakter artykułu polemicznego z książką Costica Bradatana Umrzeć za ideę. Niebezpieczne żywoty filozofów (Warszawa 2020). Pierwsza część zawiera streszczenie jej głównych tez, druga, stawiając pytania natury ogólnej o związek umierania z filozofią, poddaje je krytyce. Wniosek, do jakich dochodzi autor niniejszego artykułu, brzmi następująco: choć książka Bradatana stanowi zgrabne zestawienie przykładów życia filozofów, którzy, traktując filozofię jako sztukę życia, zostali jednocześnie zamordowani lub odebrali sobie życie, daleka jest od przedstawienia związku filozofii i umierania w sposób pogłębiony i odkrywczy.
Downloads
Bibliografia
Domańska, E. 2007. „«Zwrot performatywny» we współczesnej humanistyce”, Teksty Drugie, 5: 48–61.
Fischer-Lichte, E. 2008. Estetyka performatywności, tłum. M. Borowski, M. Sugiera. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Genepp, A. van. 2006. Obrzędy przejścia. Systematyczne studium ceremonii, tłum. B. Biały. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Heidegger, M. 1994. Bycie i czas, tłum. B. Baran. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kierkegaard, S. 1999. O pojęciu ironii: z nieustającym odniesieniem do Sokratesa, tłum. A. Djakowska. Warszawa: Wydawnictwo KR.
Levinas, E. 2008. Bóg, śmierć i czas, tłum. J. Margański. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Marquard, O. 1994. Rozstanie z filozofią pierwszych zasad, tłum. K. Krzemienowa. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Richards, T. 2004. Punkt graniczny przedstawienia, rozmawiała Lisa Wolford, tłum. A. Przybysławski, Wrocław: Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych.
Schneider, R. 2020. Pozostaje performans, tłum. M. Borowski, M. Sugiera. Kraków: Księgarnia Akademicka. DOI: https://doi.org/10.12797/9788381382953
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Daniel R. Sobota
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Prace publikowane w czasopiśmie ETYKA udostępniane są na podstawie licencji Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0). Oznacza to, że Autorki i Autorzy zachowują autorskie prawa majątkowe do utworów i wyrażają zgodę, aby ich prace były zgodnie z prawem ponownie wykorzystywane do dowolnych celów, także komercyjnych, bez konieczności uzyskania uprzedniej zgody ze Autora lub wydawcy. Artykuły mogą być pobierane, drukowane, powielane i rozpowszechniane z zastrzeżeniem konieczności poprawnego oznaczenia autorstwa oraz oryginalnego miejsca publikacji. Autorzy zachowują prawa autorskie do wspomnianych utworów bez innych ograniczeń.