Ciała podatne na zranienie. Judith Butler, samozniszczenie i radykalne akty oporu
DOI:
https://doi.org/10.14394/27Słowa kluczowe:
feminizm, Judith Butler, australia, etykaAbstrakt
Artykuł analizuje kategorię cielesnej podatności (vulnerability) i kruchości życia w ujęciu Judith Butler. Autorka stawia pytania o projektowany przez Butler nieopozycyjny związek między podatnością podmiotu a oporem. Refleksji poddany zostaje również Butlerowski postulat niestosowania przemocy, dla którego wyzwaniem są analizowane w tekście przykłady działań, wykorzystujących co prawda podatność, ale przybierających postać destrukcji lub autodestrukcji. Zestawiając dwa przypadki samospalenia (Omida Masumali i Ryszarda Siwca) oraz dwie figury terrorystek (Ulrike Meinhof z RAF i Marthy Doherty fikcyjnej członkini IRA z powieści Anny Bojarskiej Agitka), autorka zwraca uwagę na trudną czasem do wytyczenia granicę między „siłą bezsilnych” a „przemocą zranionych”.
Downloads
Bibliografia
H. Arendt, Kondycja ludzka, trans. A. Łagodzka, Warszawa, Wydawnictwo Fundacja Aletheia 2000.
T. Asad, On Suicide Bombing, New York, Columbia University Press 2007.
B. Bargu, Starve and Immolate. The Politics of Human Weapons, New York, Columbia University Press 2014.
A. Bojarska, Agitka, Warszawa, Wydawnictwo „Alfa” 1990.
R. Braidotti, Po człowieku, trans. J. Bednarek, A. Kowalczyk, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN 2014.
J. Butler, Precarious Life: The Powers of Mourning and Violence, New York, Verso 2004. J. Butler, Ramy wojny. Kiedy życie warte jest opłakiwania?, trans. A. Czarnacka, Warszawa, Książka i Prasa 2011.
J. Butler, Re-thinking Vulnerability and Resistance, [in:] Vulnerability and Resistance, eds. J. Butler, Z. Gambetti, L. Sabsay, Durham, Duke University Press 2016. Environmental health in emergencies and disasters: a practical guide (WHO, 2002) [12.01.2018].
Girl tarred as „soldier’s lover”, The Geneva Times 137 (1971) [15.01.2018].
M. Grzyb, Jak zostałam feministką wyklętą, Kultura Liberalna 464 (2017), https://kulturaliberalna.pl/2017/11/28/grzyb-feminizm-polska/ [17.01.2018].
J. Hedva, Sick Woman Theory, Mask Magazine 2016, http://www.maskmagazine. com/not-again/struggle/sick-woman-theory [19.09.2018].
B. Honig, Antigone, Interrupted, Cambridge, Cambridge University Press 2013.
Nic o nas bez nas...no chyba że chodzi o osoby świadczące usługi seksualne, http://codziennikfeministyczny.pl/nic-nas-bez-nas-no-chyba-ze-chodzi-osoby-pracujace-seksualnie/ [17.01.2018].
M. Klein, Wkład do psychogenezy stanów maniakalno-depresyjnych, [in:] eadem, Pisma, tom I, Miłość, poczucie winy i reparacja oraz inne prace z lat 1921–1945, Sopot, GWP 2007.
I. Lorey, „Autonomia i prekaryzacja. (Neo)liberalne uwikłania pracy i opieki”, wystąpienie podczas konferencji „Former West” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, 2015 (nieautoryzowane).
E. Majewska, Tramwaj zwany uznaniem. Feminizm po neoliberalizmie, Warszawa, Książka i Prasa 2017.
T. Page, Self-immolation and asylum in Australia: ‘This is how tired we are’, opendemocracy.net, https://www.opendemocracy.net/5050/tiffany-page/self-immolation-and-asylum-in-australia-this-is-how-tired-we-are [12.01.2018].
M. Larkin, Vulnerable Groups in Health and Social Care, London, SAGE Publications 2009.
Pisanie jako uczestnictwo. Z Anną Bojarską rozmawia Andrzej Bernat, Nowe Książki 9 (1988).
S. Sem-Sandberg, Teresa, Wołowiec, Wydawnictwo Czarne 2009.
S. Sierakowski, Terror w republice świecidełek, [in:] S. Sem-Sandberg, Teresa, Wołowiec, Wydawnictwo Czarne 2009.
G. Sorel, Rozważania o przemocy, trans. M. J. Mosakowski, Warszawa, Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2014.
M. Tomczok, Wulnerabilność. Zwierzęta, ludzie, Śląsk w twórczości Izabeli Czajki-Stachowicz i Teofila Ociepki, [in:] Polityki relacji w literaturze kobiet po 1945 roku, eds. A. Grzemska, I. Iwasiów, Szczecin, Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego 2017.
Usłyszcie mój krzyk. Samospalenie Ryszarda Siwca, https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/679910,Uslyszcie-moj-krzyk-Samospalenie-Ryszarda-Siwca [15.01.2018].
Usłyszcie mój krzyk, reż. M. Drygas, 1991.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prace publikowane w czasopiśmie ETYKA udostępniane są na podstawie licencji Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0). Oznacza to, że Autorki i Autorzy zachowują autorskie prawa majątkowe do utworów i wyrażają zgodę, aby ich prace były zgodnie z prawem ponownie wykorzystywane do dowolnych celów, także komercyjnych, bez konieczności uzyskania uprzedniej zgody ze Autora lub wydawcy. Artykuły mogą być pobierane, drukowane, powielane i rozpowszechniane z zastrzeżeniem konieczności poprawnego oznaczenia autorstwa oraz oryginalnego miejsca publikacji. Autorzy zachowują prawa autorskie do wspomnianych utworów bez innych ograniczeń.
