Myśleć obce
DOI:
https://doi.org/10.14394/etyka.1250Downloads
Bibliografia
Adorno, T.W. 1961. Noten zur Literatur II. Frankfurt am Main: Suhrkamp.
Benjamin, W. 2011. „Zadanie tłumacza”, trans. A. Lipszyc. Literatura na Świecie 5–6: 27–41.
Därmann, I. 2005. Fremde Monde der Vernunft. Die ethnologische Provokation der Philosophie. München: Wilhelm Fink Verlag.
Husserl, E. 1982. Medytacje kartezjańskie, trans. A. Wajs. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Kohl, K.-H. 1993. Ethnologie – die Wissenschaft vom kulturell Fremden. München: Beck.
Lichtenberg, G.Ch. 1971. „Sudelbücher”. In idem, Schriften und Briefe, Bd. 2. München: Hanser.
Merleau-Ponty, M. 2001. Fenomenologia percepcji, trans. M. Kowalska, J. Migasiński. Warszawa: Fundacja Aletheia.
Pascal, B. 1968. Myśli, trans. T. Boy-Żeleński. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Platon. 2010. Państwo, trans. W. Witwicki. Warszawa: Wydawnictwo PWN.
Platon. 2007. Obrona Sokratesa, trans. W. Witwicki. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa.
Waldenfels, B. 1999. „Paradoxien ethnographischer Fremddarstellung”. In idem, Vielstimmigkeit der Rede. Frankfurt am Main: Suhrkamp.
Waldenfels, B. 2002a. „Fenomenologia jako ksenologia”. In idem, Topografia obcego, trans. J. Sidorek. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Waldenfels, B. 2002b. Topografia obcego, trans. J. Sidorek. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Waldenfels, B. 2005. „Fremdheit, Gastfreundschaft und Feindschaft”. links V: 31–40.
Waldenfels, B. 2007. „Das Fremde Denken”. Zeithistorische Forschungen 4 (3): 361–68. https://zeithistorische-forschungen.de/3-2007/4743 (dostęp: 19.06.2019).
Waldenfels, B. 2009. Podstawowe motywy fenomenologii obcego, trans. J. Sidorek. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Waldenfels, B. 2012. Hyperphänomene. Modi hyperbolischer Erfahrung. Berlin: Suhrkamp.
Waldenfels, B. 2017. „Flüchtlinge als Gäste in Not”. Deutsche Zeitschrift für Philosophie 65: 89–105. DOI: https://doi.org/10.1515/dzph-2017-0007
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prace publikowane w czasopiśmie ETYKA udostępniane są na podstawie licencji Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0). Oznacza to, że Autorki i Autorzy zachowują autorskie prawa majątkowe do utworów i wyrażają zgodę, aby ich prace były zgodnie z prawem ponownie wykorzystywane do dowolnych celów, także komercyjnych, bez konieczności uzyskania uprzedniej zgody ze Autora lub wydawcy. Artykuły mogą być pobierane, drukowane, powielane i rozpowszechniane z zastrzeżeniem konieczności poprawnego oznaczenia autorstwa oraz oryginalnego miejsca publikacji. Autorzy zachowują prawa autorskie do wspomnianych utworów bez innych ograniczeń.
