The Oral history jako szczególny rodzaj dialogu. Etyczne aspekty nagrań ze świadkami historii.
DOI:
https://doi.org/10.14394/etyka.1286Słowa kluczowe:
historia mówiona, etyka badań, doświadczenie, świadek/narrator.Abstrakt
Understanding the role that a researcher recording oral history biographical testimonies performs during a conversation (who they become to the narrator, and what boundaries and ethics they need), are a condition of a well-done recording. Due to specifics of the XX century history, the oralists often deal with people whose lives have been marked by some kind of trauma A social order to remember the past means an order to bear witness to the tragic or traumatic experiences. This is a difficult task not only for the narrator but also for the researcher, who are usually not psychologists but sociologists, historians or anthropologists. In the article, the author confronts the theory regulating the ethics of oral histor recordings with empirical research.
Downloads
Bibliografia
Filipkowski, P. 2010. Historia mówiona i wojna. Doświadczenie obozu koncentracyjnego w perspektywie narracji biograficznych. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Gałęziowski, J. 2017. „Sprawozdanie z warsztatów Memory, remembrance and forgetting: Construction of Identity, Warszawa 28–30 września 2016”. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej: VII.
Gałęziowski, J. Urbanek, J. 2017. „Etyczny zwrot w polskiej historii mówionej”. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej: VII.
Jarosińsk, M. „55 lat temu na karę śmierci skazano A. Eichmanna”. Gazeta Prawna, 15 grudnia, 2016. https://www.gazetaprawna.pl/artykuly/1002534,55-lat-temu-na-kare-smierci-skazano-a-eichmanna-odpowiedzialnego-za-smierc-milionow-zydow.html .
Jedliński, M. Witczak, K. 2017. Obcości. Szkice z filozofii i literatury. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Epigram.
Kallmeyer, W. Schütze, F. 1977. „Zur Konstitution Kommunikationsschemata der Sachverhaltsdarstellung. Exemplifiziert am Beispiel von Erzählungen und Beschreibungen”. Hamburg: Gesprächsanalysen.
Kaniowska, K. 2014. „Etyka”. W: Saryusz-Wolska, M. Traba, R. (red.). Modi Memorandi. Leksykon kultury pamięci. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Kierzkowski, M. 2014. „Historia mówiona - próby definicji pojęcia”. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej: IV.
Nycz, R. Zeidler-Janiszewska, I. (red). 2006. Nowoczesnośc jako doswiadczenie. Kraków: Universitas.
„Kodeks Etyczny Pracownika Naukowego”. 2017. Warszawa: PAN. http://www.nauka.gov.pl/g2/oryginal/2014_02/2ae2188ff8670eed98ede50de1e9007f.pd, (dostęp: 10.01.2019).
Kurkowska–Budzan, M. 2011. „Informator, świadek historii, narrator : kilka wątków epistemologicznych i etycznych oral history". Wrocławski Rocznik Historii Mówionej: I.
Maciąg, A. Lipiński, S. 2017. „Visual History Archive jako multimedialne narzędzie pracy z żywą historią XX wieku”. Edukacja Technika Informatyka : 25/3.
Maciąg, A. Lasia, M. 2000. “Visual History Archive”. KARTA: 71.
Maubach, F. 2013. „Świadek historii. Swobodne wspominanie a krytyka źródła historycznego — o ambiwalencji metody w zachodnioniemieckiej oral history około roku 1980”. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej III.
Shopes, L. 2002 “Making Sense of Oral History”. W: History Matters: The U.S. Survey Course on the Web. http://historymatters.gmu.edu/mse/oral/ ( dostęp: 20.10.2016).
Schütze, F. 1992. „Pressure and guilt: war experiences of a young german soldier and their biographical implications”. International Sociology: 79(2).
Schütze, F. Riemann, G. 1992. „Trajektoria jako podstawowa koncepcja teoretyczna w analizach cierpienia i bezładnych procesów społecznych”. Kultura i Społeczeństwo: 2.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prace publikowane w czasopiśmie ETYKA udostępniane są na podstawie licencji Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0). Oznacza to, że Autorki i Autorzy zachowują autorskie prawa majątkowe do utworów i wyrażają zgodę, aby ich prace były zgodnie z prawem ponownie wykorzystywane do dowolnych celów, także komercyjnych, bez konieczności uzyskania uprzedniej zgody ze Autora lub wydawcy. Artykuły mogą być pobierane, drukowane, powielane i rozpowszechniane z zastrzeżeniem konieczności poprawnego oznaczenia autorstwa oraz oryginalnego miejsca publikacji. Autorzy zachowują prawa autorskie do wspomnianych utworów bez innych ograniczeń.